Nadat ze eerst zelf haar tanden gepoetst heeft, komt Lena vragen om eens na te poetsen. Ietwat verstrooid zeg ik: “tandjes open”, terwijl ik natuurlijk “mondje open” bedoel.

Lena begint te schaterlachen en haar fantasie slaat op hol. Ze zegt: “Ja, mama, dan moet ik zo klapdeurtjes hebben in mijn tandjes, zodat ik ze open en dicht kan zetten.”